جمعه 12 فروردین 1390

به نام خدا

 برادران عزیز و ارجمند و دانشجویان محترم.

سلام علیکم.

پیش از آغاز این پست لازم می‌دانم فرا رسیدن عید باستانی نوروز را خدمت شما سروران و ارجمندان محترم تبریک عرض کنم.

چند روز قبل که با یکی از دوستان صمیمی و سابق خودم در مورد یکی از قواعد فقه و حقوق که صحبت می‌کردیم (قاعده اقامه حدود یا تعطیلی حدود) سخن به اینجا رسید که:

یکی از فرهیختگان معاصر ما به نام دکتر مصطفی محقق داماد در رد نظریه اقامه حدود کتابی با عنوان قواعد فقه نگاشته است.

من از این دوست خودم خواستم تا اگر این کتاب را در اختیار دارد آن را به من به رسم امانت تحویل دهد. تا مطالعه کنم و با نظر مخالفین اقامه حدود الهی! البته در زمان غیبت، آشنا شوم.

ایشان آن کتاب را که معلوم بود به سختی تهیه کرده است را به من داد.

کتاب را که مطالعه کردم خیلی تعجب کردم.

دیدگاه من در مورد فرهیخته‌ای مانند استاد محقق داماد که پیش‌تر وصف ایشان را شنیده بودم به شکل دیگری بود.

انگار کتاب قواعد فقه (بخش جزایی) را تنها با نام ایشان منتشر کرده‌اند؛ و ایشان هیچ نظارتی بر چاپ کتاب نداشته است.

برخی موارد که حتی طلاب و دانشجویان سال‌های نخست تحصیل از آن آگاهند از نظر نویسنده این کتاب مخصوصاً در فصل نهم (اقامه حدود) هم مخفی مانده.

آقای محقق داماد بعد از آنکه نظر یکی از قائلین به اجرای حدود در تمام اعصار و ازمنه را نقل می‌کنند در رد نظر این قائل می‌آورند:

اگر در زمانی متوجه شدیم که کسی که می‌خواهد حد را جاری کند عادل نیست آن وقت چه می‌شود؟

از این پرسش نتیجه گرفته‌اند که اگر عادلی برای اجرای حکم در زمان غیبت نبود در آن صورت حد الهی باید تعطیل شود و به دزد و زانی بگوییم خسته نباشید!

دوستان عزیز.

اگر یکی شخص که با مبنای اسلام و هدف از خلقت آشنا نبود و این حرف را می‌زد انسان تعجب نمی‌کرد. اما از آقای محقق داماد، بعید است!

در کتاب شریف کافی (مهم‌ترین و معتبرترین کتاب حدیثی شیعه) فصلی داریم به نام «باب أن الارض لا تخلو من حجة» در این باب که مفهوم و مرادش از نامش هویدا است حدیثی داریم که می‌فرماید:

إن الله أجل و أعظم من أن یترک الارض به غیر إمام عادل.

خداوند اجل و اعظم از آن است که زمین را بدون امام عادل گذارد و رهایش کند.

ممکن است دوستان منظور از این حدیث را از امام عادل، امام معصوم بدانند. خیلی خوب. اما در حدیث دیگری در همین کتاب شریف می‌خوانیم که:

انَّ لَنا فی کُلِّ خَلَفٍ عُدولًا یَنْفونَ عَنّا تَحْریفَ الْغالینَ
وَانْتِحالَ الْمُبْطِلینَ کافی ج1/32

هر زمانی، در هر عصری برای مکتب ما( اهل بیت)، افرادی هستند که تحریف غلو کنندگان و نسبت‌های دروغ مردمی را که‌ هدفشان خراب کردن دین است اصلاح می‌کنند.

پس هرگز زمانی نخواهد آمد که این احتمال آقای محقق داماد مبنی بر نبود «امام عادل» و حتی افراد «غیر معصوم عادل» رخ دهد و همواره افراد عادل در زمین برای اجرای احکام الهی (من جمله حدود خداوند) حضور دارند. پس تعطیلی حدود به این خاطر بهانه کودکانه‌ای بیش نیست.

اگر ما قائل شویم زمانی فرد عادلی برای اجرای حدود و احکام خداوند حضور ندارد و بر این اساس حکم خداوند تعطیل می‌گردد یعنی پذیرفته‌ایم خداوند حکمی صادر کرده ولی امکانات و ملزومان اجرای آن را فراهم نیاورده. یعنی کسی عادل در روز زمین نیست که بخواهد اجرای حکم کند. یعنی مردمان این قدر بد می‌شوند که کسی سالم و غیر فاسق نیست!

به نظر شما آیا می‌توان به این بهانه روز اجرای حدود الهی خط کشید؟

اگر لازم شد در پست های بعدی به بررسی و رد دیگر ابعاد نظریه قائلین به تعطیلی حدود رسیدگی خواهیم كرد

• نظر شما؟() 


• آدرس های مربوط به این پست: اقامه حدود، تعطیلی حدود، اجرای حدود،  

ارسال به